Rozdział 20

                                                                                ...
                  Ludzie nie płaczą dlatego, że są słabi. Płaczą bo byli silni zbyt długo. 
                                                                                 ...

- Kochanie ... - usłyszałam głos mojego księcia - obudziłaś się, nareszcię. Idę po lekarza - powiedział i miał zamiar już wstać kiedy moja ręka znalazła się na jego. 
- Nie - mój głos nie przypominał normalnego głosu tylko jakiś rechot żaby - nie idź po niego.
Szatyn odwrócił się w moją i kiwnął głową , siadając z powrotem na swoje miejsce.  
- Przepraszam, - łza spłynęła po jego policzku - przepraszam że to zrobiłem - uścisnął mocniej moją dłoń co ja odwzajemniłam. 
- Harry, wybaczam ci - teraz w moich oczach pojawiły się łzy które Harry zaraz otarł. 
- Tak cię kocham - wyszeptał głaskając ręką moje włosy. Brakowało mi tego słowa. Spojrzałam ja jego zielone teńczówki wypełnione łzami. Będzie mi tego brakować, uśmiechu, płaczu, słów. Harry przybliżył się do mnie i całując lekko moje czoło. 

 Będzie mi tego tam brakować, będzie mi tego kurwa cholernie brakować. Kolejne łzy pojawiły się w moich oczach, ale z trudem szybko je wytarłam. 
- Harry ? - spytałam patrząc na chłopaka głaskającego moją głowę.
- Tak słoneczko - słoneczko ? To tak pięknie brzmi z jego ust. Jego głos. Mogła bym go słuchać godzinami ale chyba nie jest mi to dane ... 
- Obiecaj mi coś, dobrze ? - powiedziałam
- Oczywiście , księżniczko - uśmiechnął się do mnie. Jego uśmiech wyrażał tyle na raz. Smutek, nieszczęście , radość i ... miłość. 
- Obiecaj mi że znajdziesz sobie kogoś kto pokocha cię tak jak ja a nawet bardziej, że będziesz szczęśliwy, że nie będziesz rozpamiętywał tego co było ale że czasem też będziesz o mnie pamiętać  - po moich policzkach spłynęła kolejna dawka łez. Za dużo ich ja na dzisiaj a ja mam mało czasu. 
- Ale dlaczego mam ci to obiecać ? - zapytał zaszokowany. Łza spłynęła po jego policzku.
- Obiecaj - kolejne łzy. 
- Ale ... - nie dałam mu skończyć. 
- Obiecaj, proszę ! - zacisnęłam rękę na jego mocnym uściskiem. 
- Obiecuje - powiedział przez łzy. 

* Oczami Harry'ego 

Zbliżyłem się do niej. Spojrzałem w zapłakane oczy i złożyłem na jej ustach lekki pocałunek .
- Żegnaj Harry - wyszeptała zamykając oczy. Żegnaj ... co ? 
- Amelia ? - po moich policzkach spłynęły kolejne łzy - Amelia obudź się - krzyknąłem potrząsając lekko jej rękę. Nawet drgnęła. Aparatura zaczęła piszczeć a lekarze natychmiastowo wbiegli do sali. Chciałem podejść być przy niej ale poczułem zacisk na moim nadgarstku. Gówno mnie to obchodziło kto to był. 
- Harry musimy wyjść - usłyszałem zdenerwowany głos Mal. 
- Pana przyjaciółka ma racje, nic tu na razie pan nie wskura - powiedział lekarz. 
Wyszedłem z sali, bacznie obserwując wszystko za szyby. 
Lekarze biegali wokół łóżka Amelii, a ja nie miałem zielonego pojęcia co się tam dzieje. Nie mogłem zrobić nic. Stałem jak ten kołek i gapiłem się na to wszystko. Jedyne co mogłem zrobić to patrzeć i czekać. 
Po chwili z sali wyszedł lekarz trzymając w rękach bandaż pełny krwi. Czy ... ? Nie. 
- Już wszystko w porządku tak ? Mogę do niej iść ? - zapytałem ocierając ręką łzy. 
Lekarz lekko pokiwał głową. O co chodzi ? 
- Nie mogę. Czemu ? - zapytałem lekko przerażony. 
- Bardzo mi przykro ale ... - podniósł głowę i spojrzał mi w oczy - ... nie udało nam się uratować pacjentki. Usłyszałem głośmy płacz ... histerię ? Malwiny.
W jednej chwili runął cały mój świat. W jednej chwili lekarz tymi słowami zniszczył wszystko. Zniszczył mnie. Czy Amelia gdy kazała złożyć mi obietnice wiedziała że umrze ? Chciała tego ? Czy to prawda ? Chyba już się tego nie dowiem ...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
20 rozdział, 2770 wejść ... no po prostu ryczę ! Tyle osób ! Naprawdę nie spodziewałam się tego. Jest to już koniec opowiadanie, Epilog dodam najprawdopodobniej jutro ! Oczywiście nie jest to koniec bloga, absolutnie ! Po prostu mam pomysł na nowe opowiadanie i chcę go zrealizować. Jutro też powinnam dodać opis bohaterów nowego opowiadania :* Dziękuje też za bardzo miłe komentarze ! Nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy ! Kocham was ! 

Czytasz ? - Proszę skomentuj ! Dla ciebie to nic a dla mnie motywacja do dalszej pracy :) ;3